-
1 błąka|ć się
impf v refl. 1. (tułać się) to wander, to roam- błąkać się od wsi do wsi to roam from village to village- po ulicach błąkają się bezdomne psy stray dogs roam the streets ⇒ zabłąkać się2. (błądzić) to wander- błąkać się po lesie to wander in the forest3. przen. różne myśli błąkały mu się po głowie various thoughts were going a. wandering through his mind- na jej twarzy błąkał się uśmiech a smile played on her faceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błąka|ć się
См. также в других словарях:
błądzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, błądzićdzę, błądzićdzi, błądź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić bez celu; chodzić gdzieś, nie mogąc odnaleźć zgubionej drogi; błąkać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Błądzić po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień